مهره های چاکدار
گاهی لازم است مهره ای در محلی بسته شود بدون اینکه امکان شل شدن آن وجود داشته باشد، برای این منظور مهره های چاکدار طراحی و ساخته شده است.
این مهره ها شبیه به یک برج قلعه های باستانی می باشند. مهره های چاکدار معمولا برای تثبیت موقعیت یا کشش قطعه ای از یک ماشین بکار می روند. مهره های شیاردار با سفت کردن در جای خود ثابت نمی شوند بلکه یک پین برای تثبیت تنظیم آن در محل خود بکار می رود.
همانطور که در عکس مشاهده می کنید قسمت بالایی مهره دارای قطر کمتری نسبت به بدنه آن می باشد. یک مهره چاکدار (سمت راست) در حقیقت یک مهره شش گوش ساده با تعدادی شیار می باشد.
هر دو نوع این مهره ها نیاز به پیچ هایی دارند که در نوک آن سوراخ برای عبور پین، تعبیه شده باشد. وقتی مهره بر روی پیچ بسته می شود، یک پین قفلی از میان شیارها و سوراخ پیچ گذشته و مهره را در جای خود ثابت می کند.
مهره های چاکدار با ضخامت و عرض بین دو سطح تخت اضلاع آنها، قطر رزوه ها و گام آنها شناخته می شوند. نمونه ای از کاربرد این نوع مهره در سر پلوس چرخ اتومبیل ها می باشد.
مهره های قفلی اتوماتیک (خود قفل کن)
بعضی از مهره ها بعد از آنکه بسته و محکم شدند در جای خود بصورت محکم باقی می مانند و این بدلیل ساختمان آنها می باشد. انواع زیادی از این گونه مهره های قفلی ساخته شده است. یکی از این مهره ها که معمولا بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد مهره جمع شونده تفلونی و دیگری نایلونی است که اغلب به نام مهره الاستیک خوانده می شود.
مهره قفلی جمع شونده
یک مهره P.T تمام فلزی مهره ای است که در مقابل چرخش بطور خودکار مقاومت اصطکاکی از خود نشان می دهد. به عبارت ساده تر این مهره ها رزوه های درگیر را به سختی می گیرند. روش های مختلفی برای این عمل وجود دارد. یک مهره P.T معمولی مانند یک مهره چاکدار است اما قسمت بالایی آن بصورت قطاعی آن به سمت خارج رانده شده و پیچ را به طور محکم می گیرد. مهره های P.T را می توان بسته به نوع کار آنها ۴ یا ۵ مرتبه مورد استفاده قرار داد.